پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه قانون معاهده جامع راهبردی میان این کشور و جمهوری اسلامی ایران که پیشتر به تصویب دومای دولتی و شورای فدراسیون ( دو رکن قانونگذاری روسیه) رسیده بود را امضا کرد.جمعه ۲۸ دی‌ماه ۱۴۰۳ و در سفر دکتر مسعود پزشکیان رئیس‌جمهور به مسکو، معاهده مشارکت جامع راهبردی جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه در آیینی در کاخ کرملین به امضای رؤسای جمهور دو کشور رسید. این سند چارچوب قانونی را برای توسعه بیشتر همکاری بین مسکو و تهران در بلندمدت تعیین می‌کند. این توافق سطح مناسبات روسیه و ایران را به عنوان شرکای راهبردی تثبیت می‌کند و همه حوزه ها از جمله دفاعی، مبارزه با تروریسم، انرژی، مالی، حمل و نقل، صنعت، کشاورزی، فرهنگ، علم و فناوری را در بر می‌گیرد.پیش از این قانونگذاران روس ۱۹ فروردین ۱۴۰۴ در دومای دولتی و سناتورها نیز ۲۷ فروردین در شورای فدراسیون، لایحه ارسالی دولت روسیه با امضای رئیس جمهور این کشور را تصویب کرده بودند.با امضای این قانون توسط پوتین، فرایند قانونی این معاهده در روسیه تکمیل شده است. اجرایی شدن این معاهده منوط به طی شدن فرایند قانونی در دو کشور است.برخی از منتقدین می پرسند که آیا ضرورتی نداشت که مجلس دوازدهم هم اقدام به تصویب متقابل معاهده کند؟

سیّد جواد طباطبایی (۲۳ آذر ۱۳۲۴ – ۹ اسفند ۱۴۰۱) استاد دانشگاه و پژوهشگر ایرانیِ فلسفه، تاریخ، حقوق و سیاست ،عضو پیشین هیئت علمی و معاون پژوهشی دانشکدهٔ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران و مدیرِ گروه فلسفهٔ مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی بود.در اندک زمانی بعد از تدریس در دانشکاه، نزد دانشجویان دانشگاه تبریز محبوبیت فراوانی به دست آورد و کلاس‌های درس وی با دانشجویان رشته‌های گوناگون پر می‌شد. محبوبیت طباطبایی به اندازه‌ای رسیده بود که دانشجویان نام او را به عنوان یکی از استادان محبوب به دیوار دانشگاه زده بودند و به دیگر استادان دانشگاه هشدار می‌دادند که سطح خودشان را به اندازهٔ وی برسانند. به گفته حسن منصور، از استادان وقت دانشگاه تبریز، جلسه تأیید علمی طباطبایی برای استخدام به عنوان هیئت علمی، به دلیل نبود افرادی در اندازهٔ علمی طباطبایی، به شکل صوری برگزار و تأیید شد. اما در جریان استخدام رسمی، سنگ‌اندازی‌هایی انجام گرفت و در نهایت با وقوع انقلاب فرهنگی، استخدام او منتفی شد.با بازگشت به پاریس و ملاحظهٔ وقایع انقلاب، او دیدگاه‌هایی را که اشاره به سرقت انقلاب می‌کنند یا عوامل خارجی را دلیل انقلاب می‌دانند، سطحی دانسته و شناخت انقلابیون ایران از آزادی و دموکراسی را «بدوی و ابتدایی» می‌خوانْد. او بر آن بود که انقلاب ایران نمی‌توانست در جهت «تأسیس آزادی» باشد و آن را شکست مشروطه می‌دانست و در نتیجه، ناکامی پروژهٔ تجدد در ایران قلمداد کرد. از نظر وی: «میدان مبارزه برای حصول آزادی و استقرار نهادهای دمکراتیک، یک‌سره دراختیار روشن‌فکران آشفته‌ذهن و توده‌های متوهم قرار گرفت».طباطبایی عضوِ انجمن حکمت و فلسفه می‌شود، ولی در سال ۱۳۶۷ از آنجا اخراج می‌گردد. اخراج دوّمش از دانشکدهٔ اقتصاد و علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی بود که، به گفتهٔ خودش، به «تحریک چند استاد سخت متوسط الاحوال» بود. او سپس به عضویت هیئت علمی دانشگاه تهران درآمد و معاون پژوهشی دانشکدهٔ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران شد. در همان زمان سردبیری نشریهٔ همین دانشکده را به عهده گرفت. او مدتی ممنوع از تدریس و سپس در سال ۱۳۷۴ اخراج شد.اگرچه خودش نمی‌دانست تحت چه عنوانی اخراج شده اما یکی از مسئولان به او می‌گوید که گفته شده طباطبایی لیبرال، لاییک، و ملی‌گرا است و از او می‌خواهد که اعتراضی به این اخراج بکند تا آن را بررسی کنند. در مقابل، طباطبایی می‌گوید که «من همانی هستم که هستم. واقعاً نه می‌دانند لیبرال چیست، نه ملی‌گرا و نه لاییک.پس از اخراج از دانشگاه تهران، طباطبایی به کار پژوهشی خود در مراکز دیگر ادامه داد و با امکاناتی که در پژوهشکده‌های فرانسه، آلمان و آمریکا فراهم آمد پژوهشی دربارهٔ تاریخ اندیشه در ایران را دنبال کرد. در فرانسه عضو مرکز ملی پژوهش‌های علمی فرانسه شد. در این کشور، با عضویت در هیئت علمی دایرةالمعارف فرانسه، برخی از مدخل‌های آن را تدوین کرد. او از سال ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۵ در مؤسسهٔ مطالعات سیاسی-اقتصادی پرسش به تدریس فلسفه پرداخت. به‌مرور، به‌ویژه در دههٔ نود، تأکید او بر «امر ملی» بیشتر شد. او مدّتی نیز عضو هیئت علمی دائرةالمعارف بزرگ اسلامی بود.جواد طباطبایی برگزیدهٔ جشنوارهٔ فارابی سال ۱۳۹۶ شد و از رئیس‌جمهور ایران لوح تقدیر گرفت.طباطبایی که از سال ۱۳۹۷ برای درمان سرطان در آمریکا زندگی می‌کرد در شامگاه سه‌شنبه ۹ اسفند ۱۴۰۱ در بیمارستان هوگ ارواین ایالت کالیفرنیا روی در نقاب خاک کشید.

رهبر انقلاب، معنای تهدید نرم‌افزاری را دستکاری افکار عمومی، ایجاد اختلاف و ایجاد تردید در «محکمات انقلاب اسلامی و ضرورت پایداری در مقابل دشمن» دانستند و گفتند، بدخواهان به این نتیجه رسیده‌اند که راه فائق آمدن بر ملت ایران و عقب راندن جمهوری اسلامی از مواضع قدرتمندانه خود، بکارگیری تهدیدهای نرم‌افزاری است . رهبر ماموریت ویژه به دستگاه‌های تبلیغاتی، رسانه‌ای، آموزشی و فعالان فضای مجازی را تبیین کردند و فرمودند که در مقابل تهدید نرم دشمن، تولید محتوا و اندیشه کنید. مسئولان دستگاههای تبلیغاتی و آموزشی و رسانه‌ای، صاحبان بیان و قلم، اصحاب دانش و هنر و آحاد جوانان فعال در فضای مجازی، نقاط مورد توجه دشمن برای نفوذ در افکار عمومی را شناسایی و آنها را با تولید محتوا و فکر و اندیشه مسدود کنند.

ظریف در این نشست با ریشه‌دار خواندن مقاومت در برابر اسرائیل به رد فضاسازی‌های نتانیاهو علیه ایران با عنوان مداخله در فلسطین پرداخت و گفت «از دیگران می‌خواهم درباره نابودی حماس، حزب‌الله یا قطع دست‌های ایران در منطقه رویاپردازی یا ابراز خشنودی نکنند. زیرا مقاومت تا زمانی که اشغالگری ادامه پیدا کند، باقی خواهد ماند. مقاومت در برابر اشغالگری و آپارتاید اسرائیل حتی پیش از انقلاب اسلامی در ایران وجود داشت.». وی افزود ما از هفتم اکتبر اطلاعی نداشتیم و شوکه شدیم، زیرا قرار بود با آمریکایی‌ها درباره برجام در نهم اکتبر دیدار داشته باشیم که دیداری صورت نگرفت». وی با اشاره به مقاومت ایران در جنگ تحمیلی و حفظ تمامیت ارضی ایران برای نخستین بار در جنگ‌های ٢٥٠سال اخیر، نابودی پدافند ایران در حملات اخیر اسرائیل را «ادعا» و «داستان سرایی» خواند. ظریف گفت ، به‌خاطر تاریخ ایران، همواره به کشورهای خارجی به چشم یک تهدید نگاه کردیم و در دهه‌های اخیر نشان دادیم که طعمه بقیه نخواهیم شد. در گذشته طعمه ساده‌ای بودیم، اما دیگر کشورها ایران را کشوری ضعیف نمی‌دانند.

بقائی روز دوشنبه و در ابتدای نشست خبری خود اقدام به ارایه گزارشی از وضعیت بین المللی، منطقه ای و جهان اسلام نمود و ارتباط مولفه های اصلی موثر بر شرایط ایران را در کانون توجه قرار داده و صحبت های خود را در چند سرفصل مشخص، حول این تاثیرگذاری ها و تبیین مواضع و رویکردهای جمهوری اسلامی ایران ، تبیین کرد. وی بیان داشت که در صورت سوءاستفاده از مکانیسم ماشه، دلیلی برای ماندن ایران در برخی موافقتنامه‌ها وجود ندارد. برای شرکت در اجلاس داووس از وزیر خارجه و معاون راهبردی رئیس‌جمهور دعوت به عمل آمده و آقای ظریف برای شرکت در این اجلاس به داووس سفر کرده‌اند.وی درخصوص توقیف ساختمان شرکت نفت ایران در هلند به خاطر موضوع کرسنت گفت: به این شکل نبوده و با توجه به اینکه این پرونده از سوی مرکز حقوقی ریاست‌جمهوری و شرکت ملی نفت پیگیری می‌شود، از آن‌ها در این ارتباط سوال بپرسید.بقایی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه یکی از مشاوران ترامپ در راستای حمایت از حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران، ادعا کرده که احتمالاً ماه آینده در این ارتباط تصمیم گیری می‌شود، گفت: ایران در دفاع از منافع، حاکمیت ملی و تمامیت ارضی خود قاطعانه عمل می‌کند.

روحانیت و قدرت سیاسی ایران در داخل، تبلیغات را جانشین فرهنگ و روشنفکران ایرانی هم ایدئولوژی را جانشین فرهنگ کرده‌اند. من هم روشنفکران، هم روحانیت، هم اپوزیسیون و هم قدرت سیاسی کشورم را متهم می‌کنم که درکی از مقوله فرهنگ ندارند؛ لذا امروز یک نوع انحطاط فرهنگی همراه با نیهیلیسم جهانی جامعه ایرانی را تهدید می‌کند. کار به جایی رسیده که بخشی از اپوزیسیون، پرچم اسراییل را در آغوش گرفته و به دور خود پیچیده، در خیابان‌های لس‌آنجلس و سایر شهر‌های غرب می‌رقصد و از اسراییل عاجزانه تقاضا می‌کند که به ایران حمله کند! این وضعیت با فحاشی‌هایی که رخ می‌دهد نهایت ابتذال را می‌رساند. موضوع زمانی دردناک‌تر می‌شود که این نوع جهت‌گیری فرهنگی را میان برخی روشنفکران ایرانی می‌بینیم. بخشی از مردم هم به دلیل خشم و کینه‌ای که نسبت به وضع موجود دارند همین برخورد را می‌کنند. دلیل این امر آن است که در اکثر قریب به اتفاق نیرو‌های اجتماعی ایران (از پوزیسیون گرفته تا اپوزیسیون) مقوله فرهنگ درک نشده است. آموزش و پرورش در ایران، نوعی هولوکاست است. دانشگاه به بازی احمقانه صدور مدرک بدل شده، رسانه ملی شکست خورده است. روحانیت تا حد زیادی شأن و پایگاه خود را از دست داده، روشنفکران در طرف غلط تاریخ ایستاده‌اند و ... همه این گزاره‌ها دست به دست هم داده تا جامعه ایرانی به لحاظ اخلاق شرایط مناسبی نداشته باشد.

در این دیدار مدیرکل خلیج فارس وزارت امور خارجه با یادآوری روابط ویژه و ممتاز ایران و چین، احترام به حاکمیت و تمامیت ارضی کشورها را به عنوان یکی از اصول شناخته شده و بنیادین در مناسبات بین المللی دانست و بر تعلق ابدی جزایر سه گانه ایرانی در خلیج فارس به جمهوری اسلامی ایران تاکید کرد و افزود؛ دولت جمهوری اسلامی ایران هر ادعایی از هر طرفی در این خصوص را مردود و غیر قابل پذیرش می‌داند. دستیار وزیر امور خارجه کشورمان تصریح کرد؛ انتظار این است که با توجه به همکاری‌های راهبردی دو کشور ایران و چین، دولت چین مواضع خود را نسبت به این موضوع اصلاح نماید. این در حالی است که چین با وجود خشم تهران از پکن به دلیل اظهارات بی اساس این کشور در خصوص جزایر سه گانه ایرانی، مجددا بر موضع خود تاکید کرد.

مقام معظم رهبری سال ۱۴۰۳ را سال جهش تولید با مشارکت مردم اعلام کرده است. فرشاد مؤمنی در نشست «فساد سیاسی و راهکار‌های مهار و مقابله با آن» که توسط انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‌ها برگزار شد در همین رابطه معتقد است که، مشارکت‌زدایی از مردم در بازار‌های سیاست و اقتصاد به مثابه کندن گور حکومت به دست حکومت‌گران است. مسئله اقتصاد و سیاست در جامعه، دارای رابطه تنگاتنگی با یکدیگر بوده و برقراری تعامل سازنده و پایدار بین آن‌ها از الزامات محسوب می‌شود. چرا که در غیر اینصورت به سمت اقتصاد سیاسی و دو پیامد مخرب اثرگذاری‌های مخرب سیاست در اقتصاد و همچنین ناتوانی سیاست در هدایت درست اقتصاد، حرکت خواهیم نمود. حکومت‌ها در یک ساخت توسعه نیافته معمولا یک حمایت نامتقارن از حقوق مالکیت را هم در دستور کار قرار می‌دهند که پیوند تمام عیار بین مسأله سیاست و اقتصاد را با وضوح بیشتری به نمایش می‌گذارد. هانتینگتون در کتاب «نظم و زوال سیاسی» فساد را نشانه جنگ قدرت در ساختار حکومت می‌داند؛ و از این زاویه او هم تصریح می‌کند که هیچ عنصری به اندازه فساد نظم سیاسی را مورد تهدید قرار نمی‌دهد. آنجا گفته می‌شود که فساد عریان‌ترین و مهلک‌ترین شیوه تعرض به امنیت حقوق مالکیت تلقی می‌شود و اگر چنین حسی پدیدار شد، فرودستان احساس استثمار ظالمانه از سوی فرادستان می‌کنند. هر حکومتی که نسبت به فساد سهل‌انگار شود، وقتی که دچار بحران مالی می‌شود، از یک طرف برای از بین بردن آن بحران به صورت بسیار بی‌قاعده و بی‌ضابطه چنگ به سر و صورت مردمش می‌اندازد و از سوی دیگر از طریق مسئولیت‌گریزی نظام‌وار در زمینه امور حاکمیتی، خود را تضعیف می‌کند. فساد سیاسی، که بلافاصله به سایر گونه‌های فساد‌ها ترجمه می‌شود، ترجمان بحران مشارکت است. عموم متفکران توسعه از تقدم امر سیاسی بحث دارند و تصریح می‌کنند که توزیع ناعادلانه قدرت بزرگترین نیروی محرکه توزیع ناعادلانه ثروت، گسترش و تعمیق فساد، وابستگی‌های ذلت‌آور به دنیای خارج، تشدید بحران محیط زیست و فقر و نابرابری است. حیاتی‌ترین عنصر برای گسترش و تعمیق فساد، هم در ساخت سیاسی و هم در ساخت اقتصادی، روی چند محور استوار است. شماره یک آن‌ها «کمبود شایسته‌گزینی و محور قرار گرفتن ارادت‌سالاری به جای شایسته‌گزینی» بوده و در مرتبه‌های بعدی، «سقوط کیفیت قاعده‌گذاری به ویژه در قوای مقننه و مجریه»، سیاست‌های اقتصادی نادرست» قرار دارند.

رضا صادقی معتقد است که رویکرد نظامی‌گری موفقیت‌هایی را در این میدان‌ها به دست آورد اما بزرگترین چیزی که از دست رفت؛ فراموش شدن بعد فرهنگی انقلاب بود که اتفاقا با خلقیات و روحیات عموم ایرانی‌ها سازگارتر بود زیرا آنان پیش از این، با اتکای به فرهنگ غنی خود توانسته بودند دامنه امپراطوری‌شان را از شرق آسیا تا میانه اروپا و آفریقا گسترش دهند و حتی به هنگام تجاوزات بزرگ مقدونیان، اعراب حجاز، مغولان و تاتارها به سرزمین ایران، با بهره‌گیری از این فرهنگ، بر بحران اشغالگری غلبه یابند.رویکرد اولویت دادن به نظامی‌گری برای نقش‌آفرینی در محیط پیرامون، نه فقط ایران را از فرصت ایجاد پیشرفت در کشور محروم کرد بلکه سرمایه کهن و ملی خود و هم چنین مزیت‌های به دست آمده در انقلاب را هزینه پشتیبانی از جریان مقاومت نمود که سه اشکال عمده را در پی داشت .

عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس بیان داشت که در جریان برجام، روس‌ ها بیشترین کارشکنی را کردند، زیرا خواستند ما درگیر تحریم و مشکلات بسیار شویم که چاره‌ای جز ارتباط با آن‌ها نداشته باشیم و هر آنچه می‌خواهند را به ما تحمیل کنند.چه روس‌ها و چه چینی‌ها تفاوتی ندارند و تنها منافع خود را دیدند. دوست باید در روز سختی و تحریم در مقابل فشار‌هایی که بر ما تحمیل است؛ نفت ما را به قیمت واقعی بخرند و نیاز‌های ما را با قیمت واقعی بفروشند، نه آنکه چند برابر قیمت به ما بدهند! از آن طرف نفت را ما ارزان خریده و کالا را گران بفروشند و چاره‌ای جز این نداری. این که نشد دوست!

حمید ابوطالبی مشاور سیاسی حسن روحانی در خصوص آسیب‌شناسی سیاست خارجی کشور بعد از حمایت روس‌ها از ادعای واهی امارات می گوید که سیاست خارجی ما با دو آسیب عدم توازن و انسجام؛ مواجه می باشد. تا زمانی که از بحران در سیاست خارجی عبور نکنیم، امکان تکرار حمایت روسیه از امارات وجود دارد. منافع ملی، امنیت ملی و اکنون تمامیت ارضی ما زیر سؤال رفته است؛ چرا ما باید اصلا این مسیر را برویم؟ چرا ما باید به اینجا برسیم؟ اصلا تا الان روسیه یک ‌بار درباره موضع‌گیری‌ها و حمایت‌های تهران از مسکو در این سال‌ها از ایران تشکر کرده است؟! خیر. چرا؟ چون روسیه این را وظیفه ایران تفسیر می‌کند و مفروض گرفته که با توجه به ریل‌گذاری در سیاست خارجی تهران، همواره ایران باید از روسیه حمایت کند؛ چراکه ایران اهرمی برای ایجاد توازن در برابر روسیه ندارد.ابوطالبی در آسیب‌شناسی فضای سیاسی ناشی از شکل‌گیری موج تند انتقادی به روسیه باور دارد که این موج ضدروسی مانند موج ضدروسی تیرماه بیش از آنکه واکنشی از جنس سیاست خارجی باشد باید با عینک سیاست داخلی مورد تحلیل قرار گیرد.

حمایت مسکو از موضع شورای همکاری خلیج فارس درباره جزایر سه‌گانه ، مجددا موج روس ستیزی ایرانیان را بیدار کرده است. عقده ای تاریخی که بارها و بارها حقانیت آن در بحران ها و گلوگاه های رویدادی بر کوچک و بزرگ این کشور، اثبات شده است. روسیه همانند هر کشوری، برای تامین منافع ملی خود ، نوعی سبک بازی خاص دارد( مثل فرانسه که بازی پلیس بد- پلیس خوب می کند ، یا انگلیس که دولت پنهان مزدور می سازد، یا آمریکا که از تجارت آزاد و وابستگی اقتصادی و فناورانه شروع می کند و پایگاه سازی می نماید و غیره). بازی روسی، بازی دو سر برد نام دارد. هم با کسی که وارد معامله و پیمان می شود تجارت می کند و هم کلیه ریشه های او را در موقعیت مناسب و بشکلی قطره چکانی، در اختیار دشمنش قرار می دهد. برخی از منتقدین، این نوع کنش رفتاری روسیه را خنجر روسی ، نامیده اند. ویدئوی زیر، مصادیقی اثباتی از اعمال سیاست خنجر روسی ، برعلیه ایران است . بدون موضع گیری ولی بشکلی عمیق، مشاهده نموده و سپس تحلیل کنید.

اخیراً امارات متحده عربی تحرکات جدیدی را علیه تمامیت ارضی ایران در مورد جزایر سه‌گانه ایرانی در پیش‌گرفته است که از طرف رسانه‌های ایران چندان به آن پرداخته نشده است و دستگاه سیاست خارجی کشور نیز صرفاً از طریق سخنگوی وزارت خارجه به محکومیت ادعاهای امارات در مورد تمامیت ارضی ایران پاسخ داده است. این در حال است که روندهای سیاسی و دیپلماتیکی که امارات در طی یک سال اخیر به کار گرفته است به نظر می‌رسد بسیار هدفمند و برنامه‌ریزی‌شده است که نیازمند توجه بیشتری از سوی مقامات تصمیم گیر در کشور است.

هیات جمهوری اسلامی ایران در مجمع عمومی سازمان ملل، ضمن رد ادعای تکراری نماینده امارات در خصوص جزایر سه گانه خلیج فارس گفت: باعث تاسف است که نمایندگان این کشور هر ساله در این نشست همان ادعای بی پایه در خصوص این جزایر ایرانی در خلیج فارس را تکرار می‌کنند.نمایندگی ایران در سازمان ملل تاکید کرد: جزایر سه گانه ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک در خلیج فارس همواره بخشی جداناپذیر از سرزمین ایران و تحت حاکمیت کامل ایران بوده و همواره همینگونه خواهد ماند. هرگونه ادعای در مغایرت با این حقیقت، بی اعتبار است.

صادق زیباکلام در واکنش به بنرهای متعددی که شهرداری تهران درباره جدایی بحرین از ایران در سطح شهر نصب کرده، گفت: ایران برای اینکه در قبال جدایی رسمی بحرین چیزی به دست آورده باشد، انگلیسی‌ها سه جزیره تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی را به ایران واگذار کردند. این سه جزیره هم مثل بحرین، مالکیتش برای ایران خیلی قطعی و مسجل نبوده است. در دو جزیره تنب بزرگ و تنب کوچک شرایط طبیعی‌اش به گونه‌ای بوده که کسی زندگی نمی‌کرده است. در ابوموسی هم یک عده جمعیت عرب بودند که خیلی ارتباطی با ایران نداشتند. این استاد علوم سیاسی خاطرنشان کرد: بنابراین انگلیسی‌ها رسما می‌پذیرند که این سه جزیره از آن ایران شود.

سال های سال است که صاحب نظران حوزه دیپلماسی می گویند که برای حداکثر استفاده و حضور موثر جهانی باید سیاست توازن شرقی- غربی در پیش گرفته شود. باید توامان استفاده از سه گانه توان ارتباطی-توان اقتصادی-توان برخورد و درگیری، مورد استفاده قرار گیرد. باید از کارگزار صاحب نام و صاحب سبک بعنوان سفیر استفاده شود. باید در سطوح جهانی حضور موثر حقوقی داشت. باید از منافع ژئوپلتیک کشور، حداکثر استفاده را کرد. باید وارد چند جانبه گرایی شد. بایداز امنیت و اقتصاد در دیپلماسی حداکثر استفاده را کرد و غیره. اما در کشور ما می شود، حضور تبلیغات اسلامی و جامعه المصطفی ، می شود سفیربازی محفلی، می شود ..... اینها خوب است اما به هیچ وجه کافی نیست. آقای امیرعبداللهیان، پیش وجدان خودت ، خودت را چقدر وزیر می بینی؟ قبول داری که وزارت صرفا رای اعتماد مجلس و یک پست سازمانی نیست.

کازوتوشی آیکاوا، سفیر ژاپن در تهران، صبح روز دوشنبه با سیدکمال خرازی، رئیس شورای راهبردی روابط خارجی، دیدار کرد. در این دیدار مسائل منطقه‌ای و بین‌المللی و نیز آخرین وضعیت روابط دو کشور مورد بحث و گفت‌وگو قرار گرفت. نکته حائز اهمیت در این دیدار به مطرح‌شدن اختلافات ارضی توکیو – مسکو از زبان خرازی بازمی‌گردد. دراین‌باره رئیس شورای راهبردی روابط خارجی بهترین راه برای حل‌وفصل اختلافات ارضی ژاپن و روسیه درباره چهار جزیره واقع در اقیانوس آرام را «مذاکره مستقیم بین دو کشور، به‌ویژه با توجه به شرایط کنونی و پرتنش منطقه شرق آسیا» دانست.

یک نماینده پیشین مجلس درباره بیانیه اخیر روسیه و شورای همکاری خلیج فارس گفت: من این را شکست سیاست نگاه به شرق نمی‌دانم؛ بلکه آن‌ها را نشانه‌هایی از کافی‌نبودن این نگاه می‌دانم. من مخالف تنش ایران با روسیه و چین هستم؛ ولی معتقدم که ایران خودش را در مقابل این کشور‌ها خلع سلاح کرده است.

سیدمحمد صدر عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: باید به صورت جدی با روسیه برخورد شود. واکنش‌هایی که تا الآن صورت گرفته، بد نبوده، ولی کافی نیست. سفیر روسیه احضار شده، ولی حتما باید از روسیه خواسته شود که هم معذرت‌خواهی کند و هم مواضعش را تغییر بدهد؛ وگرنه باید جمهوری اسلامی واقعا یک تجدیدنظر جدی در رابطه با روسیه داشته باشد.

ایران همواره به روسیه به عنوان شریک استراتژیک نگریسته و در بحران اوکراین هم از نظر تسلیحاتی با روسیه هم‌کاری کرده است. از ایران نیز در ادبیات سیاسی مسکو به عنوان شریک استراتژیک نام برده می‌شود، اما روسیه عملا در هیچ کدام از بحران‌هایی که متوجه تهران بوده به عنوان شریک ایران کاری از پیش نبرده است. مثلا در ارتباط با پرونده‌ی هسته‌ای اگرچه در مواضع رسمی از دستیابی ایران به انرژی صلح آمیز هسته‌ای حمایت کرده، اما هیچ‌گاه در برابر غرب و علیه منافع غرب برای ایران هزینه‌ای پرداخت نکرده است. ایران همیشه با مواضع پوتین در پرونده‌ی سوریه، عراق یمن و دیگر ماجرا‌های منطقه هم‌سو و هم‌راستا بوده است و به همین خاطر نیز هزینه‌های گزافی را به دوش ملت خود گذاشته است؛ هزینه‌های فروانی که میوه‌های آن نصیب روسیه شده است. اما اکنون روسیه بخاطر فرار کردن از انزوای سیاسی علی‌رغم توهین‌های مکرر کشور‌های عربی به تهران، چنین موضعی را خلاف تمامیت ارضی ایران اتخاد می‌کند.